tanrı'nın
geri dönebilmek için
her adımda yola bir parça ekmek bırakması gibi..
kuşlar için
ekmeğin ekmekten başka bir şey olmaması gibi..
bu ellerde şekilleniyor yazgımız,
kuşlar tanrı'nın ekmeğini yiyor.
ve yüksek farkındalık bir dereceden sonra
sıradanlaşıp kendi değilini almaya başlıyor.
ölüm ise tanrı ölmediği sürece
gerçekleşmesi olası bir tesadüften ibaret.
