uyumadan.

dağınık yatakta yanında yatıyorum bu gece

arkanda
sana sarılıyorum

elimin altında midenin gurultusu

saçlarını okşuyorum

ensenden öpüyorum

traşsız,sen kokan ensenden.

camdan vuran ince ışıkla

gözünün kenarındaki o tek çizgiyi 

seçebiliyorum sadece

oda ağır,karanlık.

içimiz ağır,karanlık.

yalnız kalmamak için değil

yalnızlığımızı paylaşmak için 

bir altımızdaki yatak.

konuşmuyoruz.

sessizliğimiz net,olabildiğine keskin.

bir sigara yakıyorum

bir fırt alıp sana uzatıyorum

sigarayı içine çekerken dudakların 

dokunuyor parmak uçlarıma.

dudakların aç,şehvetli.

o küçücük temas söndürüyor ateşimizi

sürekli başa saran bir şarkı..

odanın havası kurşun gibi ağır

şarkı kulaklarımıza değmeden paramparça oluyor.

birazdan sabah olacak

perdenin aralığından 

gözümüze değen ışıkla uyanacağız.

uyumadan.